Oost-Turkije is onze laatste stop voordat ik de EU weer in rijd. We kijken nu al terug op een fantastische reis door Belarus, Rusland, Centraal-Azië, Georgië & Armenië.
Van Georgië reis ik naar Turkije en steek de grens over vlakbij het dorpje Oncul en het meer Aktas Golu. De grensovergang gaat soepel maar de weg ernaartoe is bar slecht, geen aanrader!
Onderweg naar Kars
Onze eerste stop is bij het Cildir Gölü Lake, een perfecte plek voor een rustpauze. We vervolgen onze reis via een lange weg langs het mooie meer, genieten!
In de stad Kars houd ik het voor gezien, ik ben een beetje moe van het rijden. Een scooter veroorzaakt een ongeluk en wonder boven wonder raakt hij mijn auto niet. Ik parkeer langs de rivier en neem de tijd om te relaxen.
‘s Morgens gaan we de stad Kars in. Ons doel; moskee bekijken, pinnen bij de ATM en een tolvignet bij het postkantoor halen. Alles duurt lang, we zijn meer dan een uur onderweg, maar het is gelukt!
En dan doen we boodschappen bij supermarkt Bim, haha wat een feest. Het is maar een kleine winkel maar wel een westerse winkel. En ze hebben van alles, wat een genot na maanden van onleesbare etiketten!
Oude ruïne stad Ani
UNESCO: “Deze site bevindt zich op een afgezonderd plateau in Noordoost-Turkije dat uitkijkt over een ravijn dat een natuurlijke grens vormt met Armenië. Deze middeleeuwse stad werd in de loop van de eeuwen opgebouwd door christelijke en later door moslim-dynastieën.
De stad bloeide in de 10e en 11e eeuw n.Chr. toen het de hoofdstad werd van het Armeense koninkrijk en kon profiteren van een tak van de Zijderoute. Later bleef het een belangrijk kruispunt voor handelskaravanen. De invasie van de Mongolen en een verwoestende aardbeving in 1319 markeerden het begin van het verval van de stad.”
Door de vele stenen kerken die binnen de muren gebouwd zijn, werd Ani destijds ‘De stad der duizend kerken’ genoemd. De omgeving is schitterend! De UNESCO-site ligt op een 1338 meter hoog plateau en wordt omringd door een rivier. Kijk even deze video!
En route
Daarna een fantastische route langs rode bergen.
De wegen zijn goed en ik geniet maximaal van het uitzicht.
We parkeren voor de nacht bij de zoutmijn in Tuzluca, geen zuchtje wind hier, zelden was de nacht zo warm!
Zoutmijn Tuzluca
De zoutmijn of zoutgrot ligt net buiten de stad Tuzluca, op de weg tussen Iğdır en Kars in het oosten van Turkije. Mijn zoutmijn bezoek is al om 8.15 uur ‘s morgens, Leo wacht even in de auto. De mijn is sfeervol verlicht!
De grot heeft ook een medicinale functie en wordt gebruikt voor de behandeling van astma, omdat het zoutrijke klimaat goed blijkt te zijn.
Paleis van Ishak Paşa
Het Paleis van Ishak Paşa ligt circa 5 kilometer buiten het dorp Dogubeyazit. De locatie boven op de berg met uitzicht over de vallei, is een perfecte plek voor een paleis. Het is een complex van gebouwen en de overige tegen de bergwand aangebouwde paleisdelen en overgebleven ruïnes zijn erg mooi!
Van Lake
Het Van Lake is het grootste meer van Turkije, ik zie witte flamingo’s terwijl ik langs het meer rijd, gaaf! We overnachten in de stad Van in een verlaten park aan het meer. Het kasteel in Van is ook een bezoekje waard, het is een heel landgoed en erg groot.
Inmiddels zijn we nog maar 200 km van de grens met Syrië en Irak verwijderd. Er zijn in deze omgeving en ook langs de grens met Armenië veel militaire controles. De militairen checken m’n paspoort of kijken even in de auto.
Het is hier momenteel tropisch warm en het is zelfs extreem warm (50 gr Celsius) in de zuidelijke steden zoals Mardin en Gaziantep. Deze steden sla ik nu over en bewaar ik voor een volgende trip door Turkije. We gaan op weg naar verkoeling, op naar het noorden van Turkije en de Zwarte Zee!
Krater Nemrut
De Nemrut krater is een grote slapende vulkaan met een enorme ingezakte top van 8,5 x 7 km. De krater is vlakbij Tatvan en we rijden naar 2.500 meter hoogte! Leo en ik maken een leuke wandeling bij het Nemrut Kratermeer en genieten van het magnifieke uitzicht.
Tussenstop Muş
In Turkije zijn veel parken waar de locals ‘s avonds chillen of bbq-en. Ik overnacht in een park vlakbij de stad Muş met uitzicht op de oude brug. Leo eet ‘s morgens de restjes van de bbq en is dolgelukkig.
Provincie Trabzon
Voordat we bij de Zigana-pas zijn, rijden we door 6 lange tunnels en door de Zigana-tunnel die ruim 14 km lang is, gaaf! De pas is ook mooi maar de tunnel maakte meer indruk.
Ik heb een leuke camping gevonden vlakbij het Sumela klooster. Ik doe eerst 2 wassen op de camping en dan begint het te regenen… Op de camping hoor ik dat de laatste 4 km naar het klooster met een busje moet worden afgelegd, maar honden nemen ze niet mee. Jammer maar helaas, dan slaan wij het klooster over.
‘s Morgens schijnt de zon weer, super want de was moet nog drogen. Terwijl ik wacht op de was geniet ik van een Turks ontbijt, geweldig! Met lokale olijven, jam, boter, brood, gebakken eieren, pannenkoek en meer.
Zwarte Zee
De kust bij de Zwarte Zee lijkt Spanje wel! Badplaats na badplaats. Het is druk op zondag maar ik vind nog een parkeerplekje langs de weg en geniet van de sunset. Op maandagochtend is er totale rust, alleen een paar badgasten langs de boulevard. We wandelen ‘s morgens langs de zee, wat een heerlijk begin van de dag.
De laatste dagen in Turkije, rijd ik langs de Zwarte Zee en kijk terug op mijn intensieve en indrukwekkende reis deze zomer. Zeer dankbaar dat ik deze fantastische reis heb kunnen maken! Benieuwd naar mijn rondreis Centraal-Azië? Check out mijn vorige blogs!
Grensovergang Turkije-Bulgarije
Vandaag naar de grens met Bulgarije! Aan de grens van Turkije staan we stil, we wachten ruim 5 uur. Geen idee waarop we wachten, paspoort controle en douane duurt namelijk maar enkele minuten.
Oké het is duidelijk nu, we wachten op de Bulgaarse grens waar een enorme rij staat. In Bulgarije checken ze alles zeer uitvoerig. Nou ja niks meer aan te doen, rustig wachten en op naar de EU!
We gaan terug naar Nederland en komende winter weer genieten van de Spaanse en Portugese zon. Reis je met ons mee?
